Wat is Uncanny?

Metaalsnijden was een techniek om printen te ontlasten. In Europa was het vooral populair van 1450 tot 1540. Voor de techniek werden dunne metaalplaten gebruikt. De eerste methode knipte of hamerde de delen weg die niet mochten worden afgedrukt. De tweede methode was witte lijnen te graveren op een zwarte achtergrond.

Een meer uitgesproken vorm en in zekere zin een heroriëntatie van Body Art. Vanzelfsprekend staat ook hier het lichaam centraal bij de actie, maar de kunstenaar, in plaats van zichzelf op alle mogelijke manieren geweld aan te doen, gebruikt nu verf of inkt. Yves Klein b.v. drukte met blauwe verf bestreken naakte vrouwen tegen het doek. Andere kunstenaars beschilderden hun eigen gezicht of delen van hun lichaam met allerlei tekens en kleuren. In het kader van deze onorthodoxe techniek wordt ook de tatoeëring als kunst beschouwd en zijn er, vooral in Amerika, tatoeage-kunstenaars opgestaan, die hoge artistieke aspiraties hebben. Het Centre Pompidou heeft er een tentoonstelling aan gewijd en vele fraaie voorbeelden getoond. Het beschilderen van het ei-gen lichaam onder vele vormen heeft vaak plaats in het kader van performances

De ets is een manuele diep-druktechniek, waarin het verdiepte beeld door chemische inwerking ontstaat. Alle etsen worden op metalen platen uitgevoerd. Koper is het meest geschikt, maar ook zink, staal en aluminium worden gebruikt. Eerst wordt de plaat met een etsgrond van hars, was en asfalt bedekt en met een kaarsvlam beroet, zodat de tekening duidelijk zichtbaar is. Met een ets-naald wordt de tekening ingekerfd. Is deze gereed, dan wordt de plaat in een zuurbad gelegd. De etsgrond beschermt de plaat zodat het zuur alleen op de door de naald blootgelegde delen kan invreten. Het drukken van etsen gebeurt op dezelfde wijze als die van alle andere diepdrukvormen.