Lithographie n° 9, 1959

Beginnend met ‘splash’- en ‘druppel’-schildertechnieken, die kenmerkend zijn voor het Amerikaanse abstract expressionisme uit de jaren 50, heeft Pierre Soulages een opmerkelijk oeuvre opgebouwd, waarbij zijn aantrekkingskracht voor de transfiguratie van licht en kleur centraal stond. Voor Soulages vormen deze twee elementen een theoretisch onderzoeksgebied, dat hij nu al meer dan zeven decennia verkent. In de loop der jaren heeft hij een unieke affiniteit ontwikkeld voor zwarttinten, die hij zowel interpreteert als een uitdrukking van de aanwezigheid van licht als ook van de afwezigheid ervan. Dit is de essentie van zijn werk. Aan de ene kant gebruikt hij zwarte tinten om licht terug te brengen in zijn schilderijen, en aan de andere kant laat hij ze de kleur en helderheid bepalen en worden ze zo een uitdrukking van straling. Soulages werd in 1919 in Zuid-Frankrijk geboren en wordt beschouwd als een van de grootste schilders onder ons. Hij had langdurige vriendschappen met Pablo Picasso, Willem de Kooning en Mark Rothko en vele andere beroemdheden. Hij groeide op in de buurt van beroemde prehistorische locaties en zei dat hij beïnvloed moet zijn geweest door de oeroude en symbolische executies die hij als kind op deze oude locaties had gezien. Op legendarische wijze bedacht Soulages zijn eigen technische benadering “Beyond Black”, vernoemd naar de eindeloze diepgang die de afwezigheid van licht in zijn schilderijen onthult. Hij weigert de conventionele ruimte en beweging op zijn doeken te verkennen, maar trekt zich liever terug in iets dat juist elementair en onvervalst is. Hij zegt dat zijn fascinatie voor zwarte verf zijn overtuiging weerspiegelt dat, in tegenstelling tot ramen die ons met de buitenwereld verbinden, schilderen de persoon met de wereld binnenin zou moeten verbinden.