Subtractive Variability P, 4, 2020

Een combinatie van beweegbare prenten en avant-gardistisch moderne ontwerpen kenmerken de unieke methodologie van graffitikunstenaar Felipe Pantone. Binnen de beeldende kunst wijst meetkunde in de richting die hij het meest enthousiast verkent. Zijn gevoel voor beweging is ultramodern en zijn zienswijze is zowel hoekig als kinetisch. Hij heeft deze nieuwe vocabulaire van optiek waarschijnlijk per ongeluk gecreëerd, door de grenzen van digitale tekst en representatie te onderzoeken, en hoe deze sociale attitudes en referentiekaders beïnvloeden. Pantone heeft zijn interne esthetische methodologie prachtig samengevat onder het concept van ‘Liquid Modernity’. Hij heeft het idee van de eeuwenoude Griekse filosoof Heraclitus nieuw leven ingeblazen, dat stelt dat alleen verandering onveranderlijk blijft: “Er is niets blijvends, behalve verandering.” Dit idee gaat hand in hand met het idee dat de ultieme aard van de realiteit onzekerheid is en dat niets zekerder is dan het feit dat alle gevolgen van onze beslissingen en acties op de lange duur voor altijd onzeker zijn. Dit geloofssysteem heeft Pantone in de loop der jaren ertoe gebracht de conventionele representatieve vormen van kunst geleidelijk achter zich te laten, ten gunste van een effectievere productietechniek, die hij “kinetische kunst” noemde. Pantone werd geboren in Buenos Aires, Argentinië in 1986, maar verhuisde als kind al naar Spanje. Hij groeide daar op en studeerde kunst in Valencia, waar hij nog steeds woont. Zijn recente werk is uiteengezet in geometrische modellen, die de altijd aanwezige ontwerpen van digitale producties om ons heen oproepen. Continue activiteit, ofwel onophoudelijke circulatie, zorgt voor een golf van energie die het gehele werk van Pantone bezielt. Op coherente wijze drukt hij in zijn installaties zijn acceptatie uit van onze technologische toekomst, door middel van oogverblindende kleuren, synthetizers en altijd aanwezige, intens verblindende computerschermen. (Artist website)