Wat is Latijns Amerikaanse kunst?

Een legering van koper en tin kwam al in het Oosten in gebruik ca. 5000 v.Chr. Drie eeuwen later verschijnt dit materiaal in Europa, voornamelijk voor het maken van wapens en werktuigen. In de loop der eeuwen wordt brons ook meer en meer gebruikt voor het maken van beelden. De Grieken en Romeinen brachten deze techniek tot snelle ontwikkeling. In de 9de-11de eeuw ontstond een hoogstaande Duitse periode. Vanaf de 18de eeuw werd brons veel gebruikt voor allerlei ornamenten. De 19de en 20ste eeuw bracht de grote doorbraak en de vernieuwing op het gebied van de beeldhouwkunst. Degas, Rodin, Maillol, Picasso, Brancusi, Giacometti, Moore, Zadkine en vele anderen hanteren de bronstechniek voor het maken van sculpturen. In de hedendaagse beeldhouwkunst is brons een gewaardeerd materiaal met ruime expressiemogelijkheden. Brons gieten is een ingewikkeld vak. Er zijn verschillende procédés. De meest gebruikte zijn de verloren-was-methode (cire perdue) en de zandvorm-techniek.

Klei is aarde dat ontstaat wanneer rotsen slijten en, uiteindelijk, oplossen. Het duurt lang voordat het water stukjes met aarde vermengt om zo vruchtbaar te worden. De meststof wordt verzameld, schoongemaakt, voorbereid door stenen te verwijderen en verfijnd dankzij de toevoeging van zand waarna het klei is geworden.

Voor dit procédé wordt hard hout gebruikt. De werkwijze is precies dezelfde als die bij de houtsnede, maar in plaats van met een mes worden de niet tot het beeld behorende gedeelten met een burijn of graveerijzer weggewerkt, zodat men veel fijner lijnen kan uitdiepen. Voor de afdruk wordt boekdrukinkt en glad absorberend papier gebruikt.