Self Portrait/White Ink, 1978

Charles (Chuck) Close is een Amerikaanse schilder en fotograaf. Door zijn creatieve een ingewikkelde technieken verwierf hij bekendheid als een foto-realist. Chuck's kunst richt zich op het menselijke gezicht en is vooral bekend voor z’n grootschalige foto portretten op basis van schilderijen. Zijn kunst strekt zich uit tot grafiek, fotografie en wandtapijten. Hij heeft plaatsgenomen in de top van de Amerikaanse kunstwereld door zijn omvangrijke stukken die creatief zijn vervaagd naar iets tussen fotografie en schilderkunst. Close studeerde af aan Yale met een Master of Fine Arts, waar hij zijn focus veranderd van zware abstract tot wat nu zijn bekende foto-realisme is. Hij beschrijft deze stijl als ""breien"", zoals hij Polaroids van zijn modellen gebruikt en ze daarna reconstrueert op groot doek. In het begin herschiep Chuck specifieke details van de gezichten, wat op zich ongelooflijk is omdat hij lijdt aan een aandoening die hem gezichtsblindheid maakt en hij is niet in staat om gezichten te herkennen. Zijn techniek voor kleurtoepassing wordt ook gezien als een die de weg voor de ontwikkeling van de inkjet printer heeft vrijgemaakt. In de jaren ‘60 werden zijn werken verankerd in de kunstscène van New York. Tijdens de jaren ‘70 werd zijn werk in galeries wereldwijd wordt getoond. Chuck Close ontving de National Medal of Arts door president Clinton en recent benoemde President Obama hem om zitting te nemen in het Comité van de president voor de Kunsten en Geesteswetenschappen. Chuck heeft sinds 1988 een ernstig gezondheidsprobleem dat hem bijna volledig verlamd. Zelfs met zijn fysieke beperkingen heeft hij geleerd zijn vermogen om te schilderen te herwinnen. Zijn reputatie in de top Amerikaanse kunstenaars blijft ongewijzigd en zijn werk blijft lovende kritieken en dure commissies ontvangen. (Artist website)