De Parmantige Overpeinzingen van Nobuyoshi Araki: Hoogtepunten en Foto's uit een Eros-Dagboek

By Andrew Bay, UK


Nobuyoshi Araki's liefde voor vrouwen is duidelijk te zien en doordringt zijn hele oeuvre. De fotograaf reist nonchalant de wereld rond omringd door een eclectische entourage van getalenteerde en beeldschone medewerkers: agenten, managers, modellen en persoonlijke assistenten; allemaal fijne en beleefde Japanse dames, gekleed in elegante designerpakken of traditionele kimono's. In feite lijken ze erg op de duizenden vrouwen die op de foto's van de kunstenaar zijn afgebeeld.

Araki is nooit vreemd geweest aan controverses. Hij is ongetwijfeld de meest iconische fotograaf van Japan, en hoewel hij in het Westen voornamelijk bekend staat om zijn erotische prenten, staat hij in Japan hoog aangeschreven als een ingenieuze documentairemaker en een ervaren vakman. Araki heeft meer dan 400 boeken gepubliceerd, waarvan de meeste de drukke omgeving van Tokio verkennen. Ze onthullen de verborgen immoraliteit en losbandigheid van een samenleving op het hoogtepunt van haar economische macht, maar zonder een buitenaardse, transcendente, psychologische dimensie. In zijn aangrijpende boek uit 1971, Sentimental Journey, beschrijft Araki met hartverscheurende foto's het verhaal van zijn huwelijk met zijn eerste vrouw, van hun huwelijksreis tot haar vroegtijdige dood in 1990. Maar hoewel de reikwijdte van Araki's werk de grenzen van zijn obsessie met erotiek overschrijden, is het ongetwijfeld ook seks dat zijn creatieve motoren voedt, en het beginpunt van zijn hele oeuvre is.

Araki geeft grif toe dat de drang naar eten, instinctieve seksuele drang en zijn liefde voor fotografie de meest bepalende aspecten van zijn leven zijn. Zijn foto's zijn doorspekt met expliciete, bijna puberale seksuele intimiteiten en boventonen. Zijn benadering weerspiegelt de gretigheid van een deskundige beoefenaar van voyeurisme. Onder de lens van Araki verandert zelfs de saaie dagelijkse sleur in erotiek. Het maakt niet uit of hij de skyline van de stad fotografeert of een naaktportret. Vooral in het geval van zijn afbeelding van vrouwen, vertegenwoordigt Araki altijd met succes zijn relatie met het onderwerp; hij gooit met de dobbelstenen, in de hoop dat moment en een combinatie van het model vast te kunnen leggen, in relatie tot zijn gevoel op een bepaald moment.

Zoals Araki in zijn eigen woorden zegt: "Ik praat terwijl ik fotografeer, als het gesprek de melodie is, is het geluid van de sluiter het ritme."
 

Het is zijn bedoeling om het menselijk leven zelf vast te leggen, in al zijn onvolkomenheden en tegenstrijdigheden, maar ook in zijn speelse introspecties en creaties. Dit proces is een uniek kenmerk van de Japanse literatuur, waar traditioneel van de auteur wordt verwacht dat hij alles onthult wat er over zichzelf te weten valt. Maar voor Araki is de kunstenaar zelf een werk van fictie, en de grens tussen fantasie, fictie en realiteit is methodisch vervaagd. In die zin is "Housewife Eros " een prachtig eerbetoon in foto's, aan de moed en lichamen van de duizenden vrouwen die in Araki's rusteloze geest rennen en te zien zijn in de polaroids van de fotograaf; Dit is een meesterwerk van naakte Japanse armen, vingers en gezichten die 1000 camera's tegelijk vasthouden. In "Colour-Eros " zijn zwart-wit naaktfoto's verkleurd met acrylverf en speelse kleurlijnen.