Kunst is alles wat we ervan maken. Het wordt bepaald door wat we opwindend of creatief vinden, en dat idee leidde tot de komst van pop-art. Pop-art ontstond in Groot-Brittannië als reactie op massamediaconsumptie en populaire cultuur. De reactie resulteerde in een beweging die sindsdien een revolutie teweeg heeft gebracht in de kunstwereld. Het onderscheidt zich van andere vormen van kunst door zijn felle kleuren en gedurfde, eclectische vormen, die sterk worden beïnvloed door de reclame-industrie.
Het ontstaan van pop-art gaat terug tot de jaren vijftig, maar pas in de jaren zestig voelde de wereld zijn aanwezigheid in Amerika en Groot-Brittannië. Het begon als een verzet tegen de toen dominante benaderingen van kunst en cultuur. Een paar jonge kunstenaars daagden de traditionele ideologieën over wat kunst zou moeten zijn uit; ze waren van mening dat wat op kunstacademies werd onderwezen, de betekenis van kunst verkeerd voorstelde, aangezien niets ervan logisch voor hen was. De kunstacademie leerde over oude geschiedenis, terwijl musea voorwerpen en verhalen tentoonstelden die niet relevant waren voor hun leven. De jonge kunstenaars zochten naar herkenbare kunstbronnen, dingen waar ze dagelijks mee te maken hadden en om zich heen zagen. Ze zouden het hele concept opnieuw kunnen definiëren en zich kunnen wenden tot onconventionele bronnen zoals Hollywood-films, verzamelobjecten, productverpakkingen, advertenties, popmuziek en zo ongeveer alles wat hen zou kunnen inspireren.
