Wat is een mobiel?

Mono-Ha, wat School van dingen betekent, is halverwege de jaren zestig in Tokio ontstaan. In plaats van traditionele kunstwerken, maakten Mono-Ha kunstenaars gebruik van verschillende materialen en hun specifieke verschillende eigenschappen om in hun werken ongenoegen te tonen wat betreft de industrialisatie die op dat moment in Japan plaatsvond. De beweging kreeg uiteindelijk internationale aandacht en is een alom gerespecteerde vorm van kunst.

Benaming voor jonge vitale kunstenaars, die alleen of in groepsverband in de loop der jaren steeds de gangmakers en bezielers waren van nieuwe richtingen en stromingen in alle takken van het cultureel leven, maar die vooral op het gebied van de beeldende kunst doorslaggevend zijn geweest voor de opkomst van alle moderne eigentijdse tendensen en bewegingen. Een aantal schilders en beeldhouwers experimenteerden met nieuwe vormen, materialen en technieken en wees elke naturalistische weergave volgens academische traditie af. In de meeste gevallen waren de opvattingen van de avant-garde revolutionair en stonden in tegenstelling tot bestaande normen; soms echter wil men ook door volstrekt nieuwe vormen en het gebruik van andere materialen onbekend terrein betreden. Jongeren zoeken naar alternatieve concepten, hun werk is meer gemotiveerd door ideeën dan door de vorm en taal op zich. Uiteraard kan men slechts van avant-garde spreken in de beginperiode van een stroming of richting. Is het nieuwe eenmaal voldoende bekend en algemeen aanvaard, houdt het op tot de avant-garde te behoren

Verwijst naar de kunst die, geheel of gedeeltelijk, wordt gecreëerd door middel van een speciale autonoom systeem. In deze context kan het autonoom systeem onafhankelijk of een niet menselijke, de mogelijkheden bepalen die anders zouden worden bepaald door de kunstenaar. Het generatieve systeem kan de rol van de maker of zijn artistieke schepper overnemen. Generatieve kunst wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar een door de algoritmisch computer gegenereerd werk.