Lawrence Weiner maakt 'sculpturen' van teksten op papier, staal, zijde, gebouwen en galerijen.

Hij beschouwt zichzelf als een beeldhouwer in plaats van een conceptualist en liep voorop in het presenteren van kunst als taal. Weiner gelooft dat taal materiaal is voor constructie. Daarom omschrijft hij zijn medium als 'taal en materiaal waarnaar wordt verwezen'. Hij bedenkt ook nieuwe lettertypen voor verschillende technieken en media.

Weiner is een autodidactische kunstenaar. Als kind 'las hij de muren' vol graffiti in South Bronx. Maar Lawrence Weiner zag het als kunst en geloofde dat de waarde van zijn praktijk in woorden zit en niet in de fysieke tentoonstellingen. Weiners perspectief stelt hem in staat om het verband tussen menselijke psychologie, kunst en taal te onderzoeken.

Het werk van Weiner kan in elke vorm worden getoond, maar hij zorgt er nog steeds voor dat hij deel uitmaakt van het proces. Hij neemt deel aan het detailleren van de grootte van het lettertype, de locatie van de verf of vinylletters. Weiner vindt ook nieuwe lettertypen uit wanneer dat nodig is. Lees Minder