Le chants de maldoror, 1948

De Belgische schilder René Magritte was lid van de surrealistische beweging die in de jaren ‘20 in Parijs werd opgericht en, vervolgens, de hele wereld over ging en actief bloeiende gedurende meerdere decennia. Surrealisme was bezig met de verkenning van het onderbewustzijn en de droom-staat, en zijn schilderijen zijn inderdaad van droomachtige kwaliteit. René Magritte gebruikte een realistische stijl om gewone objecten af te beelden in vreemde juxtaposities, zoals een trein die uit een open haard komt, stukjes fruit die maskers dragen, of een enorme groene appel die een hele kamer vult. René Magritte werkte met olieverf op doek in een representatieve, illustratieve stijl, waarin het onderwerp belangrijker was dan schildertechniek. René Magritte gebruikte herhaaldelijk vele iconische beelden in zijn werk, zoals de bolhoed, pluizige witte wolken in een blauwe hemel, en ronde stalen klokken. Hij hield ervan de vooroordelen van mensen uit te dagen, zij het op een vriendelijke manier, en zijn schilderijen staan bekend als slim en zelfs ietwat oneerbiedig. Een goed voorbeeld hiervan is zijn schilderij van een pijp met de woorden "Ceci n'est pas une pipe”(' Dit is geen pijp") om de kijker te er aan herinneren dat het inderdaad geen pijp is maar een schilderij ( "probeer het maar eens met tabak te vullen! "merkte hij op). De titel van dit werk, Het verraad van afbeeldingen, herinnert ons dat we niet alles serieus moeten nemen dat we zien. (Artist website)