Gekloonde honden, pinguïns, katten en kikkers ... stralend rood, blauw, geel en vele andere kleuren ... William Sweetlove werd geboren in 1949 in Oostende, België. Sinds 2001 is hij lid van het kunstenaarscollectief "De Cracking Art Group" in Noord-Italië. Als fysiek medium voor de basis van zijn kunstwerken maakt hij gebruik van een soort plastic en polyester, geproduceerd via een thermo-chemische reactie in ruwe olie. Deze reactie, bekend als "kraken" is de oorsprong van de naam Cracking art groep. Hij verspreidt een visie van de wereld overgoten met elementen van ironie en ecologisch bewustzijn. William Sweetlove voegt daar de overtuiging aan toe dat kunst ook een tegengif moet zijn tegen overconsumptie en overproductie. Zijn schilderijen, sculpturen en assemblages zijn zijn indrukken van het bestaan gereproduceerde materialen zoals polyester, dierenhuiden en textiel. William Sweetlove gedijt in het oppervlakkige, en plaatst vlijmscherpe contrast tegenover de kern. Door middel van een aantal variaties op hetzelfde thema creëert hij in sommige van zijn werken wrijving tussen de kunstmatige en het grote, volledig uitwissen de grenzen tussen speelgoed en het kunstwerk. Dit is een wereld waarin poedels, giraffen en pinguïns worden weergegeven in artefacten die dadaïsme, surrealisme en de pop-art verenigen in een gemeenschappelijke post-modernistische synthese. William Sweetlove vormt zijn eigen wereld. De wereld verandert snel: getijden worden hoger, de zon sterker, stormen ernstiger ... In meer recente werk zijn Sweetlove's, dieren uitgerust met rugzakken, flessen water en / of laarzen, zodat ze hun eigen voedsel en water kunnen dragen en klaar zijn voor deze veranderingen. Zeer belangrijk is het feit dat het dier wordt gebruikt als een 'zender van berichten’ of specifieke gebeurtenissen of situaties op non-verbale wijze communiceren. De berichten die afkomstig zijn van een dier zijn bij hen aan de orde ineen complex netwerk. Hij ziet het dier als een soort ‘puzzel’, dat hij bepaalde veronderstellingen begrijpt, die voortdurend worden aangepast door de acties van het dier. “Communicatie tussen verschillende soorten is altijd een reeks leermomenten waarin elke soort continu in de aard van de context wordt gecorrigeerd door minder dubbelzinnige acties van het dier. Dieren verzorgen de mens. Ze waarschuwen elkaar: laat geen plastic in het milieu achter en laat dieren niet in de steek alsof ze een lege fles zijn. De toekomst is niet afhankelijk van recycling, maar vooral van het bewaren. (Artist website) Lees Minder