Naadloze lagen van intense kleuren die zich vermengen om een effect van luchtige verfwolken te creëren, maakten halverwege de jaren zestig een enorme impact in de kunstwereld voor Jules Olitski. Het doel van Olitski was om verf buiten de grenzen van zowel het canvas als van het penseel van de kunstenaar te brengen. Hij was pionier in de techniek van een krachtig industrieel spuitpistool om te schilderen op nog niet voorbewerkt canvas. Patutsky in Paradise is waarschijnlijk het beste voorbeeld van deze fase van zijn werk. Hij was ook een prentmaker en beeldhouwer en exposeerde, als de eerste levende Amerikaanse kunstenaar, grote aluminium gespoten geschilderde sculpturen in een eenmanstentoonstelling in het Metropolitan Museum of Modern Art. Jules Olitski studeerde na WOI in New York en Parijs en ontwikkelde vervolgens een stijl die Parijse invloeden combineert met Amerikaans abstract expressionisme. In de jaren 50 experimenteerde hij met verschillende media en exposeerde hij met dergelijke 2e generatie kleurenveldschilders als Morris Louis en Kenneth Noland. Tegen het midden van de jaren zestig leidde zijn behoefte om te ontsnappen aan de beperkingen van het canvas hem ertoe om erachter te komen om de lichtgevende velden met gespoten kleur te bereiken waarvoor hij bekend werd. In de latere decennia van de 20e eeuw bleef Jules Olitski experimenteren met de interactie van licht en kleur, vaak terugkerend naar zwaar penseelwerk met behulp van polymeer- en gelacryl en terug naar dikkere pigmentlagen. Dit werk werd niet zo goed ontvangen en binnen de voorhoede van de Color Field-beweging werd hij als minderwaardig gezien dan Louis, Noland en Helen Frankenthaler. Tijdens zijn laatste jaren veranderde de smaak opnieuw en werd zijn werk populairder. Tegenwoordig wordt het tentoongesteld in grote collecties over de hele wereld, waaronder het Guggenheim en het Tate, en retrospectieven hebben het belang van zijn invloed op jongere generaties abstracte schilders erkend. (Artist website) Lees Minder