Champs, 1992

Joan Mitchell was een belangrijke figuur onder de schilders van de Amerikaanse abstract expressionistische beweging, hoewel veel van haar artistieke carrière plaatsvond in Frankrijk. Mitchell's vroegere werken werden geïnspireerd door de beelden die ze vond in de werken van Wassily Kandinsky, Henri Matisse, Paul Cezanne, Willem de Kooning en Franz Kline. Joan Mitchell's kunstcarrière ging door een progressie terwijl ze bezig was zichzelf te vinden en volwassen te worden in haar artistieke gedachten, emoties en visies. Joan Mitchell stond bekend om haar gedurfde kleuren en penseelstreken, in het bijzonder in haar multi-panelen schilderijen. Haar schilderijen zijn geïnspireerd door haar liefde voor de natuur, landschappen en poëzie. Mitchell's reactie op wat haar schilderijen overbrengen, deed haar zeggen dat het niet haar bedoeling was om een herkenbaar beeld te creëren, maar om emoties over te brengen. Joan Mitchell staat bekend om haar agressieve persoonlijkheid en zeer onafhankelijke geest, die als belangrijke factoren werden beschouwd in de interpretatie van veel van haar schilderijen, die woede en zelfs geweld leken uit te drukken. Joan Mitchell ontdekte haar artistieke techniek toen ze schilderen bestudeerde tijdens haar verblijf in New York, dat op dat moment werd gedomineerd door de abstract expressionistische beweging, met als hoogtepunt Arshile Gorky en Jackson Pollock, maar ook dichters als Frank O'Hara , James Schuyler en Johannes Ashbery. De komst van Joan Mitchell's schilderijen in het expressionisme, werden haar schilderijen met kubistische cityscapes, figuren en interieurs, de progressieve, belangrijkste stijl. Joan Mitchell reisde tussen New York en Frankrijk tijdens de jaren '50 en '60. Haar reizen kwamen door haar artistieke vrienden, inclusief Jean-Paul Riopelle, die haar minnaar en artistieke medewerker werd. Haar verschillende mediumstijlen worden weergegeven in haar olieverf op doek, vier panelen display "Edrita Fried" (1981); haar 'untitled' dat bestaat vier panelen gemaakt van potlood en aquarel op papier; en haar grote kleurrijke litho op drie bladen, met als titel "Little Weeds I". Joan Mitchell vestigde zich uiteindelijk in Vetheuil, Parijs en waar jonge kunstenaars mogen verblijven;, soms voor de hele zomer en soms voor slechts één nacht . Na haar dood werd op haar verzoek de Joan Mitchell Foundation gevormd om individuele kunstenaars te herkennen en te steunen. De Stichting beheert ook Joan Mitchell's erfenis in de vorm van haar schilderijen, correspondentie, foto's, en al archiefmateriaal met betrekking tot haar leven en haar werk. (Artist website)