Franz Kline was een Amerikaanse schilder. Hij studeerde zowel illustratie als schilderkunst. Hij verwerkte beide kunstvormen in zijn verschillende werken van grote zwart-wit schilderijen. Als u een snelle blik op een van zijn schilderijen zou werpen, zou het u herinneren aan de Japanse kalligrafie. Eerst was Kline een realistische schilder. Hij bewonderde de werken van Rembrandt.

Na zijn aankomst in New York stelde Willem de Kooning hem voor aan de abstracte schilderkunst.  Franz Kline wordt vooral geassocieerd met de abstract expressionistische beweging van de jaren 40 en 50. Monochromatische schilderijen waarbij twee contrasterende kleuren met brede penseelstreken waren opgebracht, vormen de erkende stijl van Klines werken. Hij werd gevraagd door kunstleiders waarom hij alleen gebruik maakte van zwart.

Hierop antwoordde hij: “Mensen denken soms dat ik een doek neem en er een zwart teken op schilder, maar dit is niet waar, het wit is ook geschilderd, evenals het zwart, en het is net zo belangrijk.” Hij gebruikte dikke lagen verf om zijn kenmerkende agressieve en energetische lijnen te vormen. Zijn gebarenstukken, zoals Nijinsky en Mahoning, weerspiegelden deze stijl. Zijn stijl verschilde van zijn collega's. Kline maakte geen gebruik van hun methode om tekens te maken. Kline schetste eerst zijn ideeën. Soms gebruikte hij pagina's uit een telefoonboek voor zijn schetsen. Vervolgens berekende hij zijn composities. Het eindresultaat waren energieke abstracties die een gevoel van beweging opdonderden. Hoewel Kline dezelfde innovaties verkende als andere abstracte expressionisten, is zijn werk uniek in de Abstracte beweging, en het wordt sinds de jaren vijftig vereerd. Hij heeft ook andere abstracte kunstenaars beïnvloed. Lees Minder