Details
Kunstenaar
Stijlen
Carborundum, Etching and Aquatint with relief on Guarro paper // Z van Antoni Tàpies is een mixed media-print in beperkte oplage uit 1979, geproduceerd met een combinatie van carborundum, ets en aquatint op Guarro-papier. Dit werk toont Tàpies’ kenmerkende stijl, met textuur, abstracte vormen en symbolische beelden. De opvallende rode Z in het midden van de compositie verschijnt in hoog reliëf en steekt af tegen een achtergrond van aardse, gelaagde vormen en markeringen. De omliggende abstracte elementen bevatten krabbels, vormen en spontane gebaren, wat een gevoel van rauwe energie en diepte creëert. Dit werk belichaamt Tàpies’ verkenning van materialiteit en zijn interesse in het combineren van symbolische letters met complexe texturen om betekenis te geven die verder gaat dan het letterlijke, en nodigt uit tot reflectie over taal, vorm en aanwezigheid.
Z, 1979
kunstvorm
Medium
Afmeting
56 x 73 cm
- Inches
- Centimeters
Editie
Prijs
- USD
- EUR
- GBP
Details
Kunstenaar
Stijlen
Carborundum, Etching and Aquatint with relief on Guarro paper // Z van Antoni Tàpies is een mixed media-print in beperkte oplage uit 1979, geproduceerd met een combinatie van carborundum, ets en aquatint op Guarro-papier. Dit werk toont Tàpies’ kenmerkende stijl, met textuur, abstracte vormen en symbolische beelden. De opvallende rode Z in het midden van de compositie verschijnt in hoog reliëf en steekt af tegen een achtergrond van aardse, gelaagde vormen en markeringen. De omliggende abstracte elementen bevatten krabbels, vormen en spontane gebaren, wat een gevoel van rauwe energie en diepte creëert. Dit werk belichaamt Tàpies’ verkenning van materialiteit en zijn interesse in het combineren van symbolische letters met complexe texturen om betekenis te geven die verder gaat dan het letterlijke, en nodigt uit tot reflectie over taal, vorm en aanwezigheid.
- Recent Toegevoegd
- Prijs (laag-hoog )
- Prijs (hoog-laag )
- Jaar (laag-hoog )
- Jaar (hoog-laag )
Wat is Materie kunst
Materieschilderkunst is een techniek waarbij dikke impastoverven worden gemengd met materialen zoals cement, modder, zand of schelpen. De term verscheen voor het eerst in de jaren 1950 om de werken van Belgische en Nederlandse schilders te beschrijven die de fysieke eigenschappen van schildermaterialen onderzochten en verschillende manieren waarop verf kon worden gemanipuleerd. Deze benadering legt de nadruk op textuur en de tastbare kwaliteiten van het oppervlak, wat een sculpturaal effect op het doek creëert.
