Wat is inkt?
Inkt is een gekleurde vloeistof of pasta die wordt gebruikt voor schrijven, tekenen, schilderen en drukken. De term verwijst ook naar het proces waarbij inkt wordt aangebracht om potloodlijnen te markeren, bedekken, kleuren, tekenen of over te trekken. Inkt kan worden aangebracht met verschillende hulpmiddelen, zoals pennen, penselen en veren.
Toon Alles
- Toon Alles
- Gevestigd
- Ontdekkingen
Toon Alles
KUNSTWERKEN GERELATEERD AAN INKT
Lynn Chadwick
Study for the Watcher, 1960
Tekening / waterverf
Inkt
Contacteer Ons
Lynn Chadwick
Two Watchers, 1968
Tekening / waterverf
Inkt
GBP 10,000 - 15,000
Eduardo Chillida
Untitled (Drawing), 1985
Tekening / waterverf
Inkt
Contacteer Ons
Pierre Alechinsky
Tête Bêche, 1987
Tekening / waterverf
Inkt
EUR 6,200
Tom Wesselmann
Private Listing
Tekening / waterverf
Inkt
vraag info aan
Miquel Barceló
Sin título, 1984
Tekening / waterverf
Inkt
Contacteer Ons
Joe Bradley
Untitled (Angular Face), 2014
Editie / Print
Inkt
USD 1,300
Jan Fabre
Composition , 1995
Tekening / waterverf
Inkt
EUR 7,200
John Armleder
Étude, 1966
Tekening / waterverf
Inkt
EUR 4,000
KAWS
Unique Ink Sketch on PAFA , 2013
Tekening / waterverf
Inkt
Contacteer Ons
Aanverwante artikels
Kunstenaars - October 30, 2024
Yaacov Agam: Het Transformeren van Visuele Waarneming door Beweging
Ontdek Yaacov Agam’s kinetische kunstrevolutie. Verken zijn beheersing van beweging, tijd en perceptie, en zijn transformatie van kunstbeleving. Lees Meer
Orfisme is een abstracte schilderstijl beïnvloed door het kubisme, ontwikkeld door Sonia en Robert Delaunay. De term werd rond 1912 bedacht door de Franse dichter Guillaume Apollinaire om het werk van de Delaunays te onderscheiden van het kubisme, met de nadruk op hun gebruik van levendige kleuren en licht. De naam Orfisme is geïnspireerd op de Griekse muzikant Orpheus en symboliseert de lyrische en harmonieuze kwaliteiten van de bewegin
Mono-ha, wat School van Dingen betekent, ontstond midden jaren 1960 in Tokio. In plaats van traditionele kunstwerken te creëren, gebruikten de kunstenaars van Mono-ha verschillende materialen en hun natuurlijke eigenschappen om hun ongenoegen te uiten over de industrialisatie die destijds in Japan plaatsvond. De beweging kreeg internationale aandacht en wordt nu beschouwd als een gerespecteerde kunstvorm, bekend om de nadruk op de relatie tussen materialen en hun omgeving.
