Louise Bourgeois

Na haar huwelijk met haar Amerikaanse echtgenoot, Robert Goldwater, en de verhuizing naar New York City, veranderde Louise Bourgeois haar focus naar de beeldhouwkunst. Gedurende deze tijd, zou haar artistieke creaties vaak een thema van eenzaamheid, angst en verraad uitstralen. Ze gebruikte vaak junkyard kladjes en drijfhout dat ze dan snijdt in rechte houtsculpturen.
 
Bourgeois bedekt de onzuiverheden van het hout met verf en gebruikt spijkers om gaten en krassen in het stuk hout te maken om een bepaalde emotie te articuleren. Een goed voorbeeld van haar werk is een stuk getiteld, "Sleeping figuur". Het stuk toont een oorlogsveteraan die in staat is om de echte wereld te confronteren als gevolg van kwetsbaarheid. In 1954 werd Bourgeois lid van de American Abstract Artists Group. Haar lidmaatschap van de groep was de katalysator voor haar om de overgang van hout en rechtopstaande structuren naar marmer, brons en gips te maken. Bourgeois verwierp vaak het idee dat haar kunst feministisch was, maar veel van haar werken, zoals Janus Fleuri (1968) bewezen dat ze niet timide was in het vieren van het vrouwelijk lichaam of het gebruik van de vrouwelijke vorm op nieuwe manieren. Later in het leven voegde Bourgeois het onderwijzen toe aan haar cv toen ze educatieve functies bij de verschillende instellingen voor hoger onderwijs, inclusief Cooper Union en de New York Studio School of tekenen, schilderen, en beeldhouwkunst op zich nam. Ze heeft ook vele jaren aan het openbare schoolsysteem in Great Neck, Long Island gedoceerd. Een van haar meest herkenbare stukken is een werk genaamd "De vernietiging van Vader. (Artist website) Lees Minder