Sebastião Ribeiro Salgado zag in 1944 in Brazilië het levenslicht. Gedurende de jeugd van Sebastião bood zijn geboortestad Aimorés slechts het primaire schoolgedeelte aan, wat hem in 1960 deed vertrekken richting Vitoria, een stad aan de oceaan. Het jaar daarop ging hij naar school om financiële kw
Lees Meer
Sebastião Ribeiro Salgado zag in 1944 in Brazilië het levenslicht. Gedurende de jeugd van Sebastião bood zijn geboortestad Aimorés slechts het primaire schoolgedeelte aan, wat hem in 1960 deed vertrekken richting Vitoria, een stad aan de oceaan. Het jaar daarop ging hij naar school om financiële kwesties te onderzoeken, wat hij voltooide in 1967, het volgende jaar trouwde hij met Lélia Deluiz Wanick. Ze zijn de ouders van twee kinderen; Juliano van 28 en Rodrigo, van 23, met het syndroom van Down. Bovendien zijn ze de grootouders van een zesjarig kind, Flavio. In 1971 verhuisden ze opnieuw, deze keer naar Londen, waar Sebastião de functie van budgettair meester voor de Global Espresso Association vervulde. Salgado zou routinematig naar het Afrikaanse continent afreizen voor zaken die verband houden met zijn werk bij de Wereldbank, en toen begon hij voor het eerst met het maken van foto's. In 1973 verhuisden Se en zijn gezin naar Parijs, waar Salgado zijn werk als fotograaf kon beginnen. In 1979 verliet Sebastião Gamma en trad hij toe tot Magnum Photographs, waar hij geruime tijd zou blijven. Naast talloze reportages in verschillende landen voor een reeks aan Europese en Amerikaanse tijdschriften, voltooide Salgado in 1984 zijn werk bij de indianen en arbeiders van Latijns-Amerika. Dit werk werd als zijn eerste boek verspreid, Different Americas, in Frankrijk, Spanje en de Verenigde Staten. Van 1984 tot begin 1986 werkte hij samen met de behulpzame vereniging Specialists Without Fringes. Tijdens een onderneming van 18 maanden die de Afrikaanse hongersnood vastlegde, begon Sebastiao twee boeken te distribueren in Spanje: "Sahel, làhomme en d & eactute; tresse" (Sahel: Man in Problemen) en "Sahel El Balance Del Camino" (Sahel: Het Eindpunt). De twee boeken en verschillende fotopresentaties zijn gemaakt met het expliciete doel om de inspanningen van Specialists Without Outskirts te helpen. Van 1986 tot 1992 maakte Sebastião een reis naar 23 landen om een reeks foto's te maken. In 1993 verspreidde hij het boek Laborers: een prehistorische studie van de moderne tijd in acht landen. Er werden meer dan 100.000 exemplaren van het boek gedrukt en tot op vandaag de dag stroomt er een enorme presentatie over de hele wereld naar meer dan 60 expositiehallen. In 1993 begon Sebastião met een andere reeks aan foto's, gemotiveerd door Arbeiders, dat Relocations zou worden genoemd. Deze reeks zou hem naar 43 landen brengen, elk op het vasteland, om de bevolkingsgroepen vast te leggen die de weidse gebieden inruilden voor de stedelijke gebieden. Als onderdeel van deze reeks fotografeerde hij bijvoorbeeld negen megalopolissen die de afgelopen twee decennia door verschillende soorten bewegingen een enorme bevolkingsgroei hadden meegemaakt. Acht reeksen van een enorme presentatie werden tegelijkertijd gemaakt om over de hele wereld te verschijnen. Ook werden er meer dan 3.000 arrangementen van 60 spandoeken gemaakt om te verschijnen in gangen, kapellen, sociale centra, scholen, enzovoort. Ook werd een leerzaam programma gemaakt voor bij de vertoning in enkele landen. Naar schatting hebben meer dan 3 miljoen personen dit werk gezien. (
Artist website)
Lees Minder