Vanitas 6, 1992

Markus Lüpertz (geb. 1941 Duitsland) is een vooraanstaande Duitse schilder, beeldhouwer en schrijver, algemeen erkend als een sleutelfiguur in het Neo-Expressionisme. Lüpertz’ werk kenmerkt zich door zijn gedurfde, vaak provocerende stijl, waarbij traditionele technieken worden gecombineerd met een eigentijdse gevoeligheid. Zijn schilderijen bevatten vaak mythologische, historische en bijbelse thema's, weergegeven in een stijl die schommelt tussen abstractie en figuratie. Lüpertz staat bekend om zijn gebruik van intense kleuren, dramatische composities en een ruwe, tactiele benadering van verfapplicatie. Naast schilderen heeft Lüpertz ook belangrijke bijdragen geleverd aan de beeldhouwkunst, waarbij hij monumentale werken creëerde die vergelijkbare thema's van geschiedenis en mythologie verkennen. Zijn kunst weerspiegelt vaak een diepe betrokkenheid bij de Duitse culturele identiteit, waarbij complexe en soms controversiële aspecten van de nationale geschiedenis worden onderzocht. Lüpertz heeft talrijke tentoonstellingen gehouden in grote musea en galerieën wereldwijd, en zijn invloed strekt zich uit tot buiten de beeldende kunst, in de literatuur en het onderwijs, wat hem tot een belangrijke figuur in de hedendaagse Europese kunst maakt.