Uruguay
Hedendaagse kunst in Uruguay is een dynamisch en evoluerend veld, dat de rijke culturele erfgoed en innovatieve geest van het land weerspiegelt. Uruguayaanse kunstenaars verkennen thema's variërend van politiek commentaar tot sociale kwesties en persoonlijke ervaringen, via diverse mediums zoals schilderkunst, beeldhouwkunst en digitale kunst. Instellingen zoals het Nationaal Museum voor Beeldende Kunsten in Montevideo hebben deze groei gestimuleerd. Hedendaagse kunst in Uruguay dient dus als een krachtig platform voor dialoog en expressie, dat grenzen verlegt en conventies uitdaagt.
Map data ©2020 Google- Toon Alles
- Gevestigd
- Ontdekkingen
KUNSTWERKEN GERELATEERD AAN URUGUAY
Optical Art, optische kunst, kwam in het begin van de zestiger jaren op als uitgesproken reactie op bepaalde richtingen in de kunst die uit gevoelsmomenten waren ontstaan zoals Action Painting, Tachisme. Behoort tot de familie van het Constructivisme met als voornaamste uitgangspunt een bewegingsillusie te scheppen door het gebruik van lijnen, vlakken en kleuren. Het optische bedrog wordt nog versterkt wanneer men het kunstwerk vanuit een andere hoek of van een andere kant bekijkt. De compositie staat volledig in dienst van het bewegingseffect en het oog van de toeschouwer wordt er actief bij betrokken. De eerste representatieve tentoonstelling van Op-Art The responsive eye had in 1965 plaats in New York met als belangrijke protagonisten: Vasarely, Poons, Soto, Bridget, Yvaral, Albers, Riley, Cruz-Diez. De Op-Art heeft in de loop der jaren invloed uitgeoefend o.a. op de kinetische en de lichtkunst, zij vond ook ingang in de industrial design bij gebruiksvoorwerpen, decoratie en mode.
Ontstaan rond 1960. De kunstenaar stelt zijn eigen persoon centraal bij de actie en gebruikt zijn lichaam als medium. In vele gevallen staan zelfpijniging en verdrijving van schaamtegevoel centraal. De Amerikaan Vito Acconci b.v. veroorzaakt zichzelf pijn door langdurig over zijn huid te wrijven of zijn haar uit te trekken en tracht aldus zichzelf te verlossen van remmingen en angsten. Dennis Oppenheim gaat bloot in de zon liggen met een open boek op zijn borst en wacht tot de niet bedekte delen verbrand zijn. Chris Burden nagelt zich door zijn handpalm vast aan een Volkswagen. Bruce Naumann uit New York, die bekendheid kreeg door een soort handschrift in neonbuizen, levert zijn aandeel in de Body Art als grimassen-maker. Gilbert en George bieden hun eigen lichaam als levende sculptuur aan. In de loop der jaren gingen ook de fotografie, de film en video hun rol bij de acties spelen en werden daarvan reportages gemaakt.