Italië
De hedendaagse kunstscene in Italië is een getuigenis van de diepgewortelde artistieke traditie van het land, die op levendige wijze in interactie treedt met innovatieve uitdrukkingen en mondiale bewegingen. Gewaardeerde instellingen, waaronder MAXXI in Rome en Palazzo Grassi in Venetië, presenteren niet alleen internationaal geprezen kunstenaars, maar bevorderen ook opkomend talent. Pioniers zoals Maurizio Cattelan, erkend voor zijn satirische sculpturen, en Vanessa Beecroft, bekend om haar meeslepende performancekunst, verrijken het artistieke panorama van het land. Italië blijft een baken voor hedendaagse kunst, met haar kunstbeurzen zoals Artissima in Turijn, die een wereldwijd platform biedt voor artistieke dialoog. Ontdek de rijkdom van de hedendaagse Italiaanse kunst op de website van Composition Gallery.
Map data ©2020 Google- Toon Alles
- Gevestigd
- Ontdekkingen
KUNSTWERKEN GERELATEERD AAN ITALIë
Enrico Baj
Catherine Henriette de Balzac d’Etrague Marquise de Verneuil, 1978
Sculptuur / Object
Gemengde techniek.
EUR 9,500
Enrico Baj
Catherine de Vivonne Marquise de la Brosse, 1972
Sculptuur / Object
Gemengde techniek.
EUR 9,500
Latijns-Amerikaanse kunst is een stijl die geïnspireerd wordt door de cultuur, de maatschappij, politiek, inheemse tradities, religies en landschap. Op-Art en Kinetische kunst zijn prominent aanwezig in het Latijns Amerikaanse Kunst. Kleuren in Latijns-Amerikaanse composities zijn vaak nadrukkelijk. Latijns-Amerikaanse kunstenaars werken in alle media en bewegingen.
Optical Art, optische kunst, kwam in het begin van de zestiger jaren op als uitgesproken reactie op bepaalde richtingen in de kunst die uit gevoelsmomenten waren ontstaan zoals Action Painting, Tachisme. Behoort tot de familie van het Constructivisme met als voornaamste uitgangspunt een bewegingsillusie te scheppen door het gebruik van lijnen, vlakken en kleuren. Het optische bedrog wordt nog versterkt wanneer men het kunstwerk vanuit een andere hoek of van een andere kant bekijkt. De compositie staat volledig in dienst van het bewegingseffect en het oog van de toeschouwer wordt er actief bij betrokken. De eerste representatieve tentoonstelling van Op-Art The responsive eye had in 1965 plaats in New York met als belangrijke protagonisten: Vasarely, Poons, Soto, Bridget, Yvaral, Albers, Riley, Cruz-Diez. De Op-Art heeft in de loop der jaren invloed uitgeoefend o.a. op de kinetische en de lichtkunst, zij vond ook ingang in de industrial design bij gebruiksvoorwerpen, decoratie en mode.
Entropie is de onvermijdelijke achteruitgang van een samenleving of systeem. In de kunst werd het gepopulariseerd door kunstenaar Robert Smithson, wiens gebruik ervan in New York in de jaren '60 een verwijzing was naar een kunstwerk dat hij beschouwde als statisch en vereenvoudigd. Hij richte zich op hedendaagse minimalistische kunstenaars.