Wat is marouflage?

In wezen veel meer een reactie tegen conventionele begrippen en opvattingen dan tegen de kunst zelf. Marcel Duchamp was de stuwende kracht van deze stroming in de eerste jaren na W.O. I. Men streefde niet naar nieuwe ontwikkelingen in de kunst, maar gewone alledaagse voorwerpen werden uit hun functie losgemaakt en tot objecten gecreëerd. Duchamp signeerde b.v. een flessenrek tot kunstwerk. Verschillende richtingen na 1955 o.a. het Nouveau Réalisme, de Conceptual Art, de Arte Povera, Minimal Art zijn aan deze strekking veel verplicht. Kunstwerken met een ironische inslag worden soms met anti-kunst geassocieerd.

Een meer uitgesproken vorm en in zekere zin een heroriëntatie van Body Art. Vanzelfsprekend staat ook hier het lichaam centraal bij de actie, maar de kunstenaar, in plaats van zichzelf op alle mogelijke manieren geweld aan te doen, gebruikt nu verf of inkt. Yves Klein b.v. drukte met blauwe verf bestreken naakte vrouwen tegen het doek. Andere kunstenaars beschilderden hun eigen gezicht of delen van hun lichaam met allerlei tekens en kleuren. In het kader van deze onorthodoxe techniek wordt ook de tatoeëring als kunst beschouwd en zijn er, vooral in Amerika, tatoeage-kunstenaars opgestaan, die hoge artistieke aspiraties hebben. Het Centre Pompidou heeft er een tentoonstelling aan gewijd en vele fraaie voorbeelden getoond. Het beschilderen van het ei-gen lichaam onder vele vormen heeft vaak plaats in het kader van performances

Hedendaagse Chinese kunst wordt gekenmerkt door een overvloed aan stijlen en experimentele tendensen. Avant-garde tentoonstellingen in de jaren '80 werden gesloten door overheidsfunctionarissen terwijl in de jaren '90 politieke pop en cynisch realisme ontstond. Het Chinese een-kind beleid droeg ook bij aan de inspiratie van het individu als onderwerp.