Iris negre II, 2000

Bekend om zijn eenvoudige en primitieve composities, comformeerde Pijuan zich niet met kunstbewegingen of trends. Zijn kunst is gebaseerd op passie, is niet politiek of maatschappelijk kritisch, en maakt gebruik van abstractie, primitivisme en expressionisme. Na zijn ets en lithografie in Parijs is zijn werk aangepast aan een geometrische configuratie die prominent bleef tot zijn terugkeer naar informalisme in de jaren tachtig. Met zijn traditionele benadering van kunst gebruikt hij over het algemeen olie op doek, of potlood, inkt, gouache of houtskool op papier. Landschappen en natuur zijn gemeenschappelijke kenmerken door de werken van Joan Hernández Pijuan. Hoewel hij weigerde zich een abstracte kunstenaar te noemen - of een kunstenaar voor zover - zijn zijn landschappen onmiskenbaar abstract. Zijn latere werken 'chromatisme is toegepitst tot zwart, wit, groen of oker, en elk detail is nodig. In het midden van de jaren '50 begon Joan Hernández Pijuan de Silex Group, een groep die zich toelegde op het verkennen van de verbinding tussen hedendaagse kunst en primitieve conventie. In 1992 werd hij decaan van de afdeling Beeldende Kunsten aan de Universiteit van Barcelona en hij stierf in Barcelona op 70-jarige leeftijd. Retrospectieven zijn gehouden in het Nationaal Centrum de Arte Reina Sofia in Madrid, Spanje, en het Museum voor Moderne Kunst in Moskou, Rusland. (Artist website)