Wat is een foto?

Duitse school voor architectuur en toegepaste kunsten, door Walter Gropius in 1919 te Weimar gesticht in samen-werking met de Kunstgewerbeschule van H. Van de Vel-de. De naam Bauhaus staat voor de wel belangrijkste kunstschool van onze eeuw; tegelijkertijd betekent hij ook een zuiver artistiek en cultuurpolitiek program. Het Bauhaus bestond tot 1925 in Weimar, daarna tot 1932 in Dessau en tenslotte, tot zijn definitieve sluiting door het Nationaal Socialistisch regime, van 1932-1933 in Berlijn. Architecten, schilders en fotografen als Gropius, Hannes Meyer, Kandinsky, Paul Klee, Johannes Itten, Gerhard Marcks, Jos Albers, Oskar Schlemmer en Laszlo Moho-ly-Nagy behoorden tot de docenten. Al deze namen ga-ven aan de instelling een onvergelijkelijk niveau. Verschijnselen als licht, kleur en ruimte werden er systematisch onderzocht en de in-vloed van het Bauhaus op de

Activistische kunst is kunst die gemaakt is om de sociale en politieke kwesties aan de kaak te stellen. Het is een soort van performance art, omdat het wordt gepresenteerd in het openbaar en waarbij nauw wordt samengewerkt met de gemeenschap die het zal creëren. Een voorbeeld zou kunnen zijn het creëren en het plaatsen van sociaal protest folders tijdens een tentoonstelling.

In het begin van deze eeuw kwam de discussie op gang over de vraag of de „beeld-vorming" van patiënten uit een psychiatrische inrichting of van niet als cultureel mondig erkende groepen zoals kinderen, gevangenen, asocialen, verslaafden, enz. tot het terrein van de kunst hoor-den of niet. Jean Dubuffet (°1901), de internationaal bekende schilder, die zelf op de meest primitieve wijze begon te schilderen en daarbij bleef, heeft zijn eigen collectie zogenaamde niet professionele kunst van dergelijke gedreven amateurs met „Art Brut" aangeduid. Hij beweert dat er geen wezenlijk verschil bestaat tussen het werk van deze mensen en dat van kunstenaars met allerlei picturale conventies.